|
با سلام بر همه همراهان و دوستان
امروز مطلبی میذارم برگرفته از مجله امتداد به قلم سید علی میر افضلی از کرمان البته به اقتباس ( باید امانتدار حق مولف هم باشیم دیگه!! )
در یکی از برنامه های پلاک هشت در خلال گفت و گو گزارشی پخش شد و از جوانان سوال شد که چهره هایی مثل آوینی و همت و چمران و.. را می شناسند یا نه؟که اغلب شان جز نام چیزی در مورد این عزیزان نمی دانستند.  این در حالی بود که اغلب شان اطلاعات خوبی در مورد دیوید بکهام و رابرت دنیرو و از این قبیل داشتند .شاید به نظر برسد آسیب شناسی خوبی شده در مورد غفلت دست اندرکاران در شناساندن کسانی که سربلندی امروز ما مدیون فداکاری یروز آنهاست. اما غفلتی بزرگتر و دردآورتر نیز هست و اینکه اگر از همان گزارشگر و تهیه کننده و مجری بپرسیم تیم مس کرمان را می شناسی یا شهید حاج علی محمدی پور را؟قائدتا اولی را بهتر می شناسد.آنها فقط کسانی را می شناسند که فقط عنوان فرماندهی را داشته و سرو کارشان به پایتخت افتادهباشد. آنها لشگر محمد رسول الله(ص) را می شناسند ولی از لشگر 41ثارالله، لشگر 25 کربلا، لشگر انصار الحسین و ..چیزی نمی دانند.این نگاه پایتختی که همه چیز را در چارچوب خودش می بیند و سعی نمی کند خودش را به مناظر و مرایا نزدیک کند و آن را بهتر شناسد در حوزه دفاع مقدس هم دست بردار صدا و سیما و کارگردان و .. نیست. البته نه اینکه نباید نوشت. اما باید سهم دیگران را فراموش کنیم و بکوشیم که خود را به ساحت معنویشان نزدیک کنیم. این جان های زیبا،دیدنی بسیار دارد .
مثلا ده سال پیشمسئولان کنگره سرداران کرمان یادداشت های مربوط به شهید میرافضلی را به نویسنده ای خوب دادند که سرو سامانش دهد. این مومن اصلا سعی نکرد خود را به فضای زندگی این شهید نزدیک کند و یا از آداب و رسوم و محیط زندگی او چیزی بداند،بنابراین لحن شهید میرافضلی در کتاب شبیه شد به به لحن برو بچه های لشگر محمد رسول الله(ص) و انگار همه آنها درناف تهران خاطرات خود را بازگو کرده اند.
وقتی نگاه هنرمندان و مسئولان حوزه های دفاع مقدس از این دست است،نباید انتظار معجزه ای در جامعه داشت . قدم اول را باید این گونه مسئولین بردارند و بعد گله کنند که چرا شهیدان غریبند. ما اگر افق دیدمان همین چند شهید معروف باشد که تهرانی بوده اند یا به تهران رفت و آمد می کرده اند نباید از جوانان انتظاری داشته باشیم.
یا علی
| 
