بسم الله قاسم الجبارین
گمان نمی کردم تاریخ دوباره تکرار شود.اما مثل اینکه گمان من غلط بوده
مگر نمی بینید سپاهیان ابره را که فوج فوج به سوی سرزمین مقدسمان،این خانه خدا،این سرزمین پاکان که میعادگاه هزاران شهید است به راه افتاده اند.
نمی شنوید فریاد خوشی شان را که بر کم جراتی سران عرب می خندند. نمی بینید خشم جوانان ر ا که در غم از دست رفتن مامشان خون می گریند. آیا حس نمی کنید گام های سنگینشان را بر صحن مقدس مسجد الاقصی؟ اگر قرار است تاریخ تکرار شود پس کجایند ابابیلان؟ به آسمان نگاهی بینداز. جواب خود را می یابی. آیا نمی بینی ابابیلان جوان و تازه به پرواز درآمده را که با وجود سن کم همچون خردمندان راه مبارزه را در پیش گرفته اند. اما تعدادشان چه اندک است. پس کجایند ابابیلان دیگر!
آیا فراموش کرده اند فرمان خدایشان را و سخن پیر و مرادشان را که می فرمود هر کس فریاد دادخواهی مسلمانی را بشنود و بدان بی توجهی کند مسلمان نیست.
بپاخیزید ملت عرب پس کجاست غیرت و همیتتان.برخیزید و مشت های گره کرده خود را با آن سنگهای پنهان در آن بلند کرده و به سوی سپاهیان ابرهه پرتاب کنید. برخیزیید و متحد شوید که در این صورت است که می توان آنان را از صفحه روزگار محو کرد.بر خدای تعالی آن سرچشمه نور ازلی و ابدی تکیه زنید که هر کاخ ظلمی روزی فرو می ریزد و آنگاه منادیان فریاد بر می آورند:«جاء الحق و زهق الباطل ان الباطل کان زهوقا»
یا علی
|