کمي گوش مي شنوي . . .
زوزه ي باد به لکنت ديوار دامن مي زند
و ته سيگارها را ببين که زماني هيزم زمستان بوده اند
اما تو . . . شگفت از شکيبايي من . . .
عکس ات هنوز روي ميز است
براده هاي نفرت روي قاب شکسته اش جوان مرگ شده اند
اکنون نوبت توست . . .
==========
وبلاگ خوبي داري به من هم سر بزن دوبار آپيدم [گل]